Ο Έρωτας...!!!;;;;;;;

Σήμερα πήρα ένα μήνυμα...
Του δίνω τη θέση που πρέπει να έχει.

"Απ΄όλες τις συμφορές που βρίσκουνε τους ανθρώπους η πιο μεγάλη είναι ο έρωτας.
Την αρρώστια παραστέκει γιατρειά, τον θάνατο λησμονιά.
Τέτοια στον έρωτα μην καρτεράς."
Ο αληθινός, ο απόλυτος έρωτας, δεν ξεχνιέται, ούτε διαγράφεται. Αφήνει για πάντα έναν πόνο στην καρδιά και στο μυαλό, μια αίσθηση ανεκπλήρωτου, έναν "καϋμό"...
Και όσο μεγαλύτερος είναι αυτός ο "καϋμός", τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη που νιώθει κανείς να τον τραγουδήσει, να τον κάνει ποίημα, μουσική, χορό, θέατρο.
Για να ελαφρώσει τον πόνο του αλλά κυρίως για να ξαναβρεί μέσα του τη δύναμη να προχωρήσει και...να ξαναγαπήσει.
"Γιατί θα πρέπει να υπάρχει κάπου
Ενα τρένο που θα ‘ναι θαυματουργό
Και σύννεφα που δε θα είναι μόνο σύννεφα
Κι ένα άστρο αλλιώτικο από τ΄άλλα άστρα
Και, πιό πολύ απ΄όλα, πόδια που θα περπατάν
πάνω στα νερά..."

Κάρολος Κουν

Και λοιπόν;;;;;;;;;

Μαλιά Κουβάρια λοιπόν!

Το Μέσα και το Έξω...
Τα Πρέπει και τα Θέλω...
Η Χαρά και η Θλίψη...
Η Φουρτούνα και η Γαλήνη...
Το Μαύρο και το Άσπρο...
Τα Γέλια και τα Δάκρυα...
Η Αλήθεια και το Ψέμα...
Το Όνειρο και η Πραγματικότητα...

Και λοιπόν;
Τι το καινούργιο θα πει αυτή σελίδα;
Μάλλον τίποτα.
Μπας και τα ξορκίσει όμως και ξεμπερδευτούν...
Γιατί η διγαμία πονάει...

να Αγαπάς και να Ονειρεύεσαι...

Μαλλιά Κουβάρια δηλαδή!

Υπό Κατασκευή...